
مذهب نعمت اللهِ ولیّ، مشخص نیست. او در آثارش هم سنّی است و هم شیعه ، هم در دفاع از اهل بیت علیهم السلام شعر سروده و هم در دفاع از خلفاء(عمر،ابوبکر و عثمان). برخی نعمت الله را مثل استاد خود یافعی، حنفی مذهب می دانند.
وی در دیوان اشعارش می گوید :
ره « سنّی » گزین که مذهب ماست ورنه گم گشته ای و در خللی (البته در چاپهای جدید به جای کلمه « سنّی » کلمه « مستی » را جایگزین کرده اند.)
رافضی کیست دشمن بوبکر خارجی کیست دشمنان علی (رافضی منظور شیعیان هستند؛ لفظ رافضی به معنای خارج از دین می باشد که از قدیم تا کنون توسط مخالفین شیعه برای شیعیان استفاده می شود.)
هر که او چهار یار دارد دوست امّت پاک مذهب است ولی (منظور از چهار ،ابوبکر؛عمر،عثمان و علی (ع) است.)
دوستدار صحابه ام به تمام یار سنّی و خصم مغتزلی
(دیوان شاه نعمت الله ولی، مقدمه محمود عباسی/ص484)