
یکی از اندیشه های صوفیه گنابادیه این است که قطب بر اعمال مرید ناظر است.
صوفیان گنابادی به پیروان خود چنین القا میکنند که قطب (شیخ) بر اعمال مرید حاضر و ناظر است و از این رو، هنگام معصیت از جنبه معنی برای قطب به دو صورت دیده میشود یا مانند کسی که آلت قتاله در دست گرفته که صاحب خود را بکشد و یا به صورت فرزند عزیزی که جلوی پدر در حال جان کندن است(تابنده سلطان حسین، نابغه علم و عرفان، انتشارات حقیقت، تهران: ۱۳۸۴ص 108).